360-ліття львівських обітниць короля Яна Казимира

Король попросив Матір Божу допомогти в боротьбі проти шведів, що напали на Польщу. Натомість, обіцяв звільнити селян від «гноблення і несправедливих обтяжень», чим заохотив свій народ до боротьби зі шведами та московитами. Ібітниці щодо селян та бідних міщан не були зреалізовані з приводу різкого спротиву шляхти.
Текст львівських обітниць короля Яна Казимира
Wielka Boga Człowieka Matko, Najświętsza Dziewico: Ja, Jan Kazimierz, za zmiłowaniem Syna Twojego, Króla królów, a Pana mojego i Twoim miłosierdziem król, do Najświętszych stóp Twoich przypadłszy, Ciebie dziś za Patronkę moją i za Królowę państw moich obieram, tak samego siebie, jak i moje Królestwo polskie, Księstwo litewskie, ruskie, pruskie, mazowieckie, żmudzkie, inflanckie, smoleńskie, czernichowskie oraz wojsko obu narodów i wszystkie moje ludy twojej osobliwej opiece i obronie polecam, twej pomocy i zlitowania w tym klęsk pełnym i opłakanym Królestwa mojego stanie przeciw nieprzyjaciołom Rzymskiego Kościoła pokornie przyzywam.
A ponieważ nadzwyczajnymi dobrodziejstwami twymi zniewolony pałam wraz z narodem moim, nowym a żarliwym pragnieniem poświecenia się twej służbie, przyrzekam przeto, tak moim, jak senatorów i ludów moich imieniem, tobie i twojemu Synowi, Panu naszemu Jezusowi Chrystusowi, że po wszystkich ziemiach Królestwa mojego cześć i nabożeństwo ku tobie rozszerzać będę. Obiecuję wreszcie i ślubuję, te łdedy za przepotężnym pośrednictwem twoim i Syna twego wielkim zmiłowaniem, nad wrogami, a szczególnie i nad Szwedem odniosę zwycięstwo, będę się starał u Stolicy Apostolskiej, aby na podziękowanie tobie i twemu Synowi dzień ten corocznie i uroczyście, i to po wieczne czasy, był święcony oraz dołożę trudu wraz z biskupami Królestwa, aby to, co przyrzekam, przez ludy moje wypełnione zostało,
Skoro zaś z wielką serca mego żałością wyraźnie widzę, że za jęki i ucisk kmieci spadły w tym siedmioleciu na Królestwo moje z rak Syna twojego, sprawiedliwego Sędziego, plagi: powietrza, wojny i innych nieszczęść, przyrzekam ponadto i ślubuję, że po nastaniu pokoju wraz ze wszystkimi stanami wszelkich będę używał środków, aby lud Królestwo mego od niesprawiedliwych ciężarów i ucisków wyzwolić.
Ty zaś, o najlitościwsza Królowo i Pani, jakoś mnie, senatorów i stany Królestwa mego myślą tych ślubów natchnęła, tak i spraw, abym u Syna twego łaskę wypełnienia ich uzyskał.