Zgromadzenie Córek Matki Bożej Bolesnej /Serafitki/ powstało w Zakroczymiu w 1881 roku założone przez Bł. O. Honorata Koźmińskiego kapucyna i Bł. M. Małgorzatę Szewczyk w celu odrodzenia religijnego i moralnego narodu.
Łucja Szewczyk w maju 1881 r. razem z pierwszą kandydatką do zakonu zaczęła w Zakroczymiu pod kierownictwem bł. Honorata formować nowe bezhabitowe zgromadzenie zakonne. W początkowym okresie przez 10 lat siostry pracowały na terenie zaboru rosyjskiego i mimo trudności opiekowały się chorymi i bezdomnymi staruszkami w Zakroczymiu, Warszawie i Częstochowie. W 1891 r. przeniosły swą działalność na teren ówczesnej Galicji. 14 sierpnia 1891 r. siostry przyjęły habity z rąk ordynariusza krakowskiego kard. Albina Dunajewskiego i odtąd Zgromadzenie zaczęło występować jako habitowe. Było to możliwe gdyż w zaborze austriackim panowała większa swoboda religijna.
W okresie międzywojennym Zgromadzenie rozwijało się bardzo intensywnie w całej Polsce, dlatego w 1932 r. doszło do podziału na prowincje: poznańską, lwowską (obecnie przemyską) i oświęcimską. Po II wojnie światowej siostry objęły działalnością charytatywną biednych i chorych poza granicami Polski: w Algierii, Francji, Szwecji, USA, Włoszech oraz na Białorusi i Ukrainie.
Obecnie Zgromadzenie kontynuuje działalność zapoczątkowaną przez Założycieli. Dominuje praca na rzecz ludzi niesamodzielnych, nieuleczalnie chorych, osób starszych i upośledzonych dzieci. Siostry angażują się też w pracę jako katechetki, pielęgniarki, przedszkolanki, kancelistki, organistki.
Charyzmat:
Oddajemy się całkowicie Bogu, który nas powołał i posłał do najbardziej potrzebujących: ubogich, starców, chorych, ułomnych i dzieci" (Konst. Zgrom. I.1)
"Podejmujemy również pracę wśród dzieci wiedząc, że kto przyjął dziecko w imię Jezusa, jego przyjmuje (por Mt 18,5). Szczególną uwagę poświęcamy dzieciom specjalnej troski, pozbawionym opieki rodzicielskiej, ubogim i opuszczonym.(...) dokładamy starań, aby umożliwić dzieciom i młodzieży poznanie i umiłowanie Boga". (Konst. Zgrom. I.3)
"Zgromadzenie - jako cząstka Kościoła, który w zmieniającym się świecie ma uobecniać Boga (por KDK 21) - stara się być otwartym na aktualne potrzeby ludzi. Dlatego, kierując się duchem Założycieli, jest gotowe - w miarę swych możliwości - podejmować nowe formy służenia najbardziej potrzebującym". (Konst. Zgrom. I.4)
Zgromadzenie Córek Matki Bożej Bolesnej opiera swą duchowość na duchowości franciszkańskiej. W konstytucjach Zgromadzenia siostry stwierdzają m.in.: ,,za przykładem św. Franciszka za najwyższe prawo uznajemy Ewangelię, w której spotykamy Jezusa - naszą Drogę, Prawdę i Życie. Według ewangelicznych zasad powinny być kształtowane myśli, słowa i czyny każdej z nas oraz życie naszych wspólnot".
Matka Boża Bolesna, Patronka Zgromadzenia jest dla Serafitek przykładem żarliwego umiłowania Boga i zjednoczenia z Chrystusem. Za Jej przykładem siostry jednoczą się z Bogiem Wcielonym w tajemnicach Jego życia, zwłaszcza cierpienia.
Godłem Zgromadzenia jest Serce Matki Bożej przeszyte siedmioma mieczami. Znak ten dodaje sił do mężnego znoszenia własnych cierpień, jak również udzielania pomocy w cierpieniu tym, których w szczególny sposób ono dotknęło.
Siostry praktykują ducha pokuty. Świadome swej grzeszności, dostrzegają konieczność nieustannej przemiany wewnętrznej, ciągłego zapominania o sobie i ufnego zwracania się do Chrystusa. Wyrazem tej przemiany jest przyjmowanie z miłości ku Bogu wszelkich trudów i ograniczeń życia, wypełnianie praktyk pokutnych oraz podejmowanie dobrowolnych umartwień. Franciszkańska radość i pokój, wyrażające się w kontemplacji miłującego Boga obecnego w Ewangelii, Liturgii i otaczającym świecie, prowadzą Serafitki do nieustannego wielbienia Pana razem z Maryją i radowania się w Nim.
Duchowość Zgromadzenia zakłada pełne dziecięcej ufności i prostoty nabożeństwo do Maryi. Każda siostra czci ją przez codzienny różaniec, modlitwy wspólnotowe oraz przez modlitwę osobistą. Naśladowanie Maryi w życiu Serafitek znajduje także swój zewnętrzny wyraz poprzez przyjmowanie imienia Maria jako części imienia zakonnego. Dniem szczególnie obchodzonym w zgromadzeniu jest święto Matki Bożej Bolesnej (15 września). Co roku tego dnia podczas Mszy św. siostry publicznie odnawiają śluby zakonne. W miesiącu wrześniu Serafitki starają się wnikać w tajemnicę Serca Matki Najświętszej, oraz śpiewają lub odmawiają na Jej cześć Godzinki o Matce Bożej Bolesnej. Praktyka ta ma również miejsce we wszystkie niedziele Wielkiego Postu. W każdą sobotę odmawiają Koronkę do Matki Bożej Bolesnej. Codzienną natomiast modlitwą w zgromadzeniu jest dodawanie do Liturgii Godzin specjalnego rozważania o Boleściach Maryi.
Dom generalny:
Przełożona generalna: M. Wiśniowska Joanna
ul. Łowiecka 3, 30-106 Kraków,
mail: serafgen@pro.onet.pl
tel.: +48 (12) 424 92 00, fax +48 (12) 424 92 25
www.serafitki.pl
Dom prowincjalny:
Przełożona prowincjalna: S. Szczęch Lucjana
ul. Reymonta 12, 37-700 Przemyśl,
tel.: +48 (16) 676 95 80
mail: serafprzem@pro.onet.pl
Domy na trenie Archidiecezji:
KAMIONKA BUSKA
S. KSENIA (Borowska Bogumiła) – przełożona
S. TERESA (Wróbel Genowefa)
S. SERAFINA (Kuc Barbara)
вул. Шевченка, 23, Кам`янка Бузька,
Львівська область, 80400
+38 (098) 457 37 35
DROHOBYCZ
S. WIRGINETA (Garcarz Anastazja) – przełożona
S. ANTONIA (Iwat Antonija)
S. IRENA (Grzech Alina)
вул. Самбірська, 82, кв. 10, Дрогобич, 82100
Львівська область
+38 (097) 497 84 79